Zawód doradcy podatkowego jest zawodem zaufania publicznego. Relacje doradców z klientami oparte są na przejrzystych zasadach. Istotą tego zawodu jest kierowanie się dobrem klienta, co w rezultacie prowadzi do obopólnych korzyści.

Etyka zawodowa

Doradca podatkowy, jako osoba wykonująca zawód zaufania publicznego, zobowiązany jest do przestrzegania pewnych określonych norm postępowania. Jedną z najistotniejszych jest podejmowanie działań na rzecz i dla dobra klienta oraz ochrona jego interesów. Pewnego rodzaju gwarantem przestrzegania tych norm jest ślubowanie, które składa każda osoba wpisana na listę doradców podatkowych. Doradca przyrzeka, że będzie wykonywał zawód, kierując się dobrem swoich klientów, z całą sumiennością i rzetelnością, zgodnie z prawem, wiedzą oraz zasadami etyki zawodowej.

Kwalifikacje doradców podatkowych

Doradztwo podatkowe jest zawodem interdyscyplinarnym. Jego wykonywanie wymaga opanowania wiedzy z kilku dziedzin, a także posiadania umiejętności stosowania przepisów prawa, znajomość zasad księgowości i rozumienia branży, w której działa potencjalny klient. Gwarantem znajomości aktualnie obowiązującego prawa podatkowego oraz rzetelności wykonywania zawodu jest więc nie tylko posiadanie wyższego wykształcenia, ale i nieustanne podnoszenie kwalifikacji poprzez udział w konferencjach, seminariach, szkoleniach i kursach co jest obowiązkiem każdego doradcy podatkowego.

Obowiązek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej

W celu zapewnienia bezpieczeństwa, pewności i gwarancji jakości usług, każdego doradcę podatkowego obowiązuje ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu (art. 44 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 z późn. zm.). W przypadku, gdy klient poniesie szkodę na skutek niewłaściwej interpretacji lub błędu doradcy, będzie mógł odzyskać pieniądze od towarzystwa ubezpieczeniowego. Za wyrządzoną szkodę odpowiada zarówno doradca podatkowy, jak i jego pracownicy. Niedopełnienie tego obowiązku może skutkować wykreśleniem z listy doradców podatkowych i utratą prawa do wykonywania zawodu.

Tajemnica zawodowa, zabezpieczenie i przechowywanie danych

Kolejnym obowiązkiem, ale i prawem doradcy podatkowego, jest zachowanie w tajemnicy informacji, danych oraz wszystkich faktów dotyczących klientów. Zasada ta jest stosowana również w stosunku do pracowników doradcy podatkowego i obowiązuje także po zakończeniu obsługi klienta. Jedynie w uzasadnionych przypadkach sąd lub prokuratura może zwolnić doradcę z obowiązku zachowania tajemnicy. Jej naruszenie jest czynem sprzecznym z prawem, złożonym ślubowaniem i zasadami etyki zawodowej oraz pociąga za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną. Zachowanie tajemnicy zawodowej to także obowiązek ochrony dóbr osób korzystających z usług doradców podatkowych. Ochronie powinny podlegać: dane osobowe klientów, osób bliskich klientowi, przedsiębiorstwa, źródeł finansowania, planowanych wydatków, a także działania prowadzone na granicy prawa, hasła dostępu do systemów lub plików komputerowych, odręczne notatki, wydruki i wszelkiego typu nośniki. W celu zapewnienia bezpieczeństwa i zachowania tajemnicy, doradcy podatkowi powinni m.in. stworzyć odpowiednie warunki do przechowywania tego typu danych, uwzględniając przepisy o ochronie danych osobowych.